Jak rozmawiać z dziećmi o koronawirusie

Dzieci reagują silnymi emocjami, kiedy obserwują dorosłych nie radzących sobie ze swoimi uczuciami. Podstawowa zasada brzmi: należy z dziećmi rozmawiać i na bieżąco omawiać to, co się dzieje. Jeśli my czujemy niepokój, dziecko będzie to widziało i również będzie się niepokoiło.

Poniżej prezentujemy zbiór materiałów, który pomoże przygotować się do rozmowy z dziećmi. Każdego dnia pojawiają się nowe propozycje i warto z nich korzystać.

1. Książki w formacie pdf, bajki terapeutyczne, opowiadania, picturebooki, poradniki, które pomagają dzieciom wyjaśnić, czym jest epidemia koronawirusa i jak należy się w związku z nią zachowywać.

Masz tę moc to zupełnie darmowa książka dla dzieci w formacie pdf. Autorzy - Agnieszka Frączek, Ewa Podleś, Wydawnictwo Olesiejuk. Książka powstała przy współpracy lekarzy i psychologów.
Ze wstępu: „Drodzy Czytelnicy, książka, którą macie przed sobą, powstała z potrzeby serca i chęci pomocy. Sytuację związaną z pandemią koronawirusa trudno zrozumieć – często górę biorą strach i panika. Mamy nadzieję, że ta publikacja pozwoli Wam i przede wszystkim Waszym dzieciom zrozumieć, co tak naprawdę się stało, czym jest epidemia, co to jest koronawirus i jak się go wystrzegać”.

Ilustrowany poradnik Jak rozmawiać z dziećmi o koronawirusie autorstwa kolumbijskiej psycholog Manueli Moliny Cruz. Autorka radzi, żeby podkreślać rolę samego dziecka  w zachowaniu bezpieczeństwa. Dzięki temu młody czytelnik może poczuć, że sam przyczynia się do poprawy sytuacji, przez co staje się spokojniejszy. Materiał jest darmowy.

Bajka Jeżyk Bartek zostaje w domu napisana przez psychologa i nauczycielkę języka polskiego Martę Mytko. Bajka wyjaśnia przedszkolakom, dlaczego w najbliższym czasie muszą zostać w domu i podpowiada sposoby spędzania wolnego czasu.

Bajka o złym królu wirusie i dobrej kwarantannie napisana przez psychologa, Dorotę Bródkę. Dostępna jako ebook w formacie PDF i w formie audiobooka.

Zgrywisia, zaklęcie i zabawa w śpiewanego. Opowieść na czas zarazy. Bajka autorstwa Marii Maruszczyk, psychologa i bajkoterapeutki. Wersja do poczytania i do posłuchania znajduje się tutaj.

Bajki terapeutyczne napisane przez biblioterapeutkę dr Lidię Ippoldt z Biblioteki Pedagogicznej w Skawinie: O krainie Pollandi, która nie dała się koronostworkowirusowi, O tym jak Kornelka z krainy Pollandi pokochała książki, O tym, jak Marcelek z krainy Pollandi obronił dom przed koronostworkami, O Maksie i jego cioci Kwarantannie z krainy Pollandi, O Wielkiej Orkiestrze Antykoronowirusowej Pomocy z krainy Pollandi, O Maksie i jego cioci Kwarantannie z Krainy Pollandi.
Dostępne są tutaj.

Na trudny czas audiobook Wirusobajka. Autorka Anna Jaworska, czytają Justyna Siepietowska i Helena Jarzyńska (Radio Poznań). 

2. Filmy i programy edukacyjne. Każdego dnia powstają nowe, więc warto śledzić propozycje w sieci na bieżąco.

Filmy Edusie. Co to jest koronawirus? Pomysł i realizacja: Pracownia Za Piecem – Milena Muzyczuk, Ryszard Muzyczuk Wsparcie merytoryczne: www.lekarzedlaprzedszkolakow.pl

Animacja o koronawirusie autorstwa Anny Kaczor.

Studio Dinksy przygotowało filmik edukacyjny wyjaśniający dzieciom i dorosłym pojęcia związane z koronawirusem (pandemia, kwarantanna itd.). Do filmu powstają scenariusze pracy z dziećmi na temat koronawirusa.

3. Wybór wierszy i piosenek poświęconych tematyce profilaktyki i promocji zdrowia.

Wiersz Małgorzaty Strzałkowskiej Wirus, w którym Autorka tłumaczy dzieciom, czym jest koronawirus i dlaczego należy myć ręce.

Wiersz Artura Barcisia o koronawirusie

Piosenka Koronawirus niech tylko miłość będzie zaraźliwa Magdaleny Beredy

 

4. Jak rozmawiać z dziećmi o koronawirusie - propozycje dla nauczycieli, rodziców, pedagogów

 

  Higiena pracy w domu  

1. Możliwości percepcyjne uczniów najmłodszych różnią się znacznie od możliwości uczniów starszych. Dzieci pierwszych klas szkoły podstawowej w wieku 7 – 10 lat mogą skupić uwagę na lekcji przez około 20 minut. W wieku 15 lat czas ten przedłuża się do 30 minut. Przemęczenie powstaje po wysiłku długotrwałym, nawet niezbyt intensywnym, ale nie przerywanym chwilami odpoczynku.
    
2. Pierwszymi objawami zmęczenia uczniów są: rozproszenie uwagi, nadmierna pobudliwość, drażliwość i żywość, pobudzenie ruchowe, które mogą następnie przejść w objawy apatii, senności oraz brak zdolności skupiania uwagi.
   Aby zapobiec występowaniu tych objawów należy stosować przerwy w nauce i odpowiednio je wykorzystywać poprzez relaks i czynny wypoczynek, najlepiej na świeżym powietrzu.
    
3. Niezmiernie ważnym elementem higienicznym jest racjonalny tryb życia ucznia, który regulowany prawidłowym rozkładem organizacyjny dnia wdraża do systematyczności oraz nawyków higienicznych. W rozkładzie dnia powinno przestrzegać się przede wszystkim prawidłowej proporcji między trzema elementami: snem, zajeciami ruchowymi oraz nauką  w domu. Sen powinien odbywac się tylko w nocy od godziny 20 –tej dla dzieci młodszych i od 20.30, 21.00 dla dzieci starszych i trwać: 12 godzin – dzieci 5 –8 lat, 11 godzin – dzieci 11 lat, 10 godzin – dzieci 11-15 lat, 8 – 9 godzin dzieci powyżej 15 lat.
    
4. Dzieci w wieku od 7 do 12 lat mogą maksymalnie spędzać czas dziennie przed monitorem około 60 minut, od 13 lat do 16 ok.90 min, jednak w sytuacji jakiej jesteśmy czas ten może być nieco dłuższy.
    
5. Racjonalna organizacja pracy wymaga więc od ucznia nie tylko dobrej znajomości zadań, jakie ma do wykonania, ale też orientacji, jaką wybrać taktykę, jak ukierunkować przebieg swojej nauki w domu. Pomóc w opanowaniu skutecznych metod uczenia się mogą rodzice, środki masowego przekazu, a przede wszystkim nauczyciele.

 

Rodzicu

• sprawdź podział godzin dziecka na następny dzień i zobacz jakie zalecenia od nauczycieli dziecko otrzymało;
• podpowiedz dziecku w jakiej kolejności ma zrobić zadane prace – trudniejsze przeplatane łatwiejszymi;
• wyznacz dziecku ( dzieciom) czas korzystania z komputera w danym dniu, zwłaszcza, gdy jest więcej użytkowników;
• sprawdź czy dziecko wykonało wszystko co miało zadane i w razie potrzeby pomóż mu w wykonaniu pracy;
• dopilnuj aby dziecko miało w każdym dniu trochę ruchu najlepiej na świeżym powietrzu.
   

Poza zajęciami szkolnymi zachęć dziecko do zabawy i ruchu. Dbaj o prawidłowe odżywianie dziecka. Rozmawiaj z nim o zachowaniu zasad higieny. Spędzaj z dzieckiem jak najwięcej czasu, aby czuło się bezpiecznie.